** અમદાવાદના અમારા બાળપણનું એક ખોવાયેલું દ્રશ્ય લારીવાળા બાયોસ્કોપનું છે. સાચું પૂછો તો, સિનેમાની મઝા માણ્યાનો આછો એહસાસ ત્યારે થતો જ્યારે લારીવાળા “બાયોસ્કોપવાળા ફરતા સિનેમાગૃહ”માં ફિલ્મ જોવા મળતી. છએક મહિને એકાદ વખત સોસાયટી ગુંજી ઊઠતી- “હસતા હુઆ નૂરાની ચહેરા… કાલી ઝુલ્ફેં રંગ સુનહરા …” ઘસાયેલા કર્કશ અવાજમાં રેકર્ડ પર ગીત સંભળાય કે સમજવાનું ફરતી લારીમાં… Continue reading અમદાવાદનું “ફરતું સિનેમાગૃહ”
* અમદાવાદની ગલી-શેરીઓમાં આજે તેમને શોધું છું. નથી દેખાતાં બાયોસ્કોપ, નથી દેખાતી ફિલ્મની લારી. “બાયોસ્કોપવાળા ફરતા સિનેમાગૃહ”ની લારીની વાત ફરી કરીશું. આજે યાદ કરીએ બાયોસ્કોપને. સાડા ચાર દાયકા ઉપરનો સમય. લગભગ પાંચ દાયકા સમજો ને! નવા રૂપરંગ સજતું અમદાવાદ. નવા વિકસતા પરા – નવરંગપુરા – સ્ટેડિયમ વિસ્તારના ખોળે બાળપણ. ત્યારે થિયેટર – સિનેમા ગૃહ માત્ર… Continue reading અમદાવાદ, ફિલ્મ-સિનેમા અને બાયોસ્કોપ
. અમારા સ્ટેડિયમ વિસ્તારને મ્યુનિસિપાલિટીની બસ સેવાનો લાભ જલદી મળી ગયો હતો. લાલ દરવાજા જવા માટે બસ નંબર “14બી” અને સ્ટેશન માટે 22. અમદાવાદ મ્યુનિસિપલ કોર્પોરેશનની બસ એવા “એ એમ ટી એસ”ની બસોને સૌ કોઈ “લાલ બસ” તરીકે ઓળખતા. લાલ બસ પર પાછળ તથા સાઇડમાં એડવર્ટાઇઝમેન્ટસ – જાહેરાતો રહેતી. અમને લાલ બસ પરની જાહેરાતો જોવામાં… Continue reading બાળપણમાં જોયેલી જાહેરાતો
અનુભવિકા 